برای ایرانی‌ها جشنواره ونیز امسال محل اولین حضور بین‌المللی «متری شیش و نیم» دومین ساخته سعید روستایی هم هست. این فیلم در بخش رقابتی «افق‌ها» با ۱۸ فیلم دیگر رقابت می‌کند و از همان زمان نامش در لیست جشنواره ونیز این شایعه مطرح شد که نسخه کامل و سانسور نشده این فیلم به نمایش درمی‌آید. «متری شیش و نیم» در جشنواره فجر پارسال با حاشیه‌های زیادی رونمایی شد. نیروی انتظامی مخالف فیلم بود و حتی گفته می‌شد اجازه نمایش آن صادر نخواهد شد. اما در نهایت با حذف صحنه‌هایی در جشنواره و بعد در سینماها به نمایش درآمد و فروش خوبی هم داشت.
اما حالا اطلاعات موثقی وجود دارد که نمایش نسخه کامل این فیلم در ونیز قطعی است. و این بار دیگر یادآوری می‌کند که سیستم ممیزی و نظارت در سینمای ایران چقدر ناکارآمد است و تا چه حد برای تماشاگران داخل کشور تبعیض آمیز. این اولین فیلمی نیست که مردم ایران باید نسخه تکه پاره‌اش را ببینند و بعد تماشاگران خارجی فرصت دیدن نسخه مورد تایید سازندگان را خواهند داشت. این فیلم سعید روستایی نقطه ضعف کم ندارد اما حق او به عنوان کارگردان است که کلیت آنچه به عنوان فیلم ساخته برای همه قابل تماشا باشد. این فیلم در لیست سیاه توقیف نبوده و چند میلیون ایرانی آن را دیده‌اند. حالا ولی نسخه کاملش فقط برای خارجی‌ها به نمایش درمی‌آید و این چیزی نیست جز بی‌احترامی به تماشاگر ایرانی. احتمالا در توافقی نانوشته بین سازندگان و مسئولان سینمایی چنین اتفاقی رخ داده و احتمالا کسی هم جوابگوی این تبعیض و بی‌احترامی نخواهد بود.
ظاهراً آنچه از نظر طیفی از مدیران سینمایی و انتظامی و… در ایران غیر قابل نمایش بوده آن است که شخصیت پلیس فیلم (با بازی پیمان معادی) از سمتش استعفا می‌دهد و چرخه مبارزه با قاچاق مواد مخدر از نو تکرار می‌شود. کجای این برداشت ایراد دارد که مردم ایران مجاز به دیدنش نیستند و غیر ایرانی‌ها می‌توانند ببینند؟ این سوال درباره ده‌ها فیلم دیگر هم مطرح بوده و سیستم سانسور فرسوده و ناکارآمد و محافظه کار سینمای ایران هیچوقت دلیل قانع کننده‌ای برای چنین سوالاتی نداشته و ندارد.
