جعفر والی بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون صبح امروز در 83 سالگی درگذشت. او که از هفته گذشته به دلیل بیماری ریوی در بیمارستان بستری شده بود، امروز از دنیا رفت. والی احتمالا بیش از هر چیز برای بازی در سریال «هزاردستان» در نقش رئیس نظمیه به یاد می‌آید، اما بازی در فیلم‌های مهم تاریخ سینمای ایران مانند «گاو»، «تنگسیر»، «خاک» و «ناخدا خورشید» و سریال «آتش بدون دود» را هم در کارنامه داشت.

آخرین کار به نمایش درآمده او سریال «معمای شاه» بود که از بازی در آن ابراز پشیمانی کرد. او همین اواخر در گفت‌وگویی درباره بازی در این سریال گفته بود: «برخی کارها را در حین کار متوجه می‌شوی مثل همین «معمای شاه» که من را پشیمان کرد. من اصلاً آقای ورزی را نمی‌شناختم. یک روز من را دعوت کرد، همانجا قرارداد بستند و برای فردا قرار گذاشتند. نه سناریو را خوانده بودم و نه حتی اسم کار را می‌دانستم. از راننده که پرسیدم وقتی جواب داد «معمای شاه»، تعجب کردم گفتم معمای شاه به نقش من چه ربطی دارد. من قرار است نقش روح‌الله خالقی را بازی کنم. من خالقی را خوب می‌شناختم. یکی از سؤال‌ها برای خود من این بود که حالا چرا من را با این سن و سال انتخاب کرده‌اند او که در 37 سالگی می‌میرد. سال‌ها بود که من در تلویزیون کار نکرده ‌بودم. آخرین کارم «هزاردستان» بود. نقش کثیف‌ترین و رذل‌ترین آدم دوران را بازی کردم، ولی شخصیت بود حرکت داشت. اما خالقی یک پرسوناژ گذری است. تازه وقتی می‌خواهند در مورد کار موسیقی او صحبت کنند، سازش را نمی‌توانند نشان بدهند و من فقط دستانم را تکان می‌دادم. در تمام این مدتی که من بازی کردم کدام لحظه دراماتیک را داشتم؟ مثل سیاهی لشکر و زینت المجالس بود.»

او همچنین درباره علی حاتمی و همکاری با او در «هزاردستان» گفته بود: «بچه محل بودیم و او را از بچگی می‌شناختم. در جنوب شهر زندگی می‌کردیم. همه چیز را خیلی خوب و دقیق می‌دید... کلام و جنس دیالوگ‌ها هم خاص خودش بود. اگر چه برای بازیگر حفظ کردن این دیالوگ‌ها سخت بود اما آنقدر صمیمی و درست بود و کارش را بلد بود که هر کسی با او کار می‌کرد شیفته اش می‌شد. از من برای بازی در نقش رئیس شهربانی دعوت کرد و شروع کردم به تحقیق آن دوران. هم راجع به مختاری و هم راجع به بایرام. با علی که صحبت کردم گفتم خصوصیات این دو را می‌توانی در یک کاراکتر جا بدهی. دوگانگی شخصیت‌ها چهره می‌سازد و علی از این ویژگی‌ها استفاده می‌کرد. به اعتقاد من جلال مقدم هم آدم عجیب و غریبی بود. این‌ها فراست‌ها و آگاهی‌های خاصی داشتند. از یک چیز به چیز دیگری می‌رسیدند که اصلاً فکرش را نمی‌کنی.»

والی که در سال‌های دور نمایش‌های مهمی را روی صحنه برده بود، او در سال‌های اخیر با بازی در دو نمایش «اتاق شماره شش» نوشته خسرو حکیم رابط بر اساس اثری از چخوف و «ویتسک؛ یک داستان ناتمام» نوشته بوشنر هر دو به کارگردانی ناصر حسینی‌مهر روی صحنه بازی کرد. از فیلم‌های اخیر او «پاداش سکوت» بود که ده سال پیش بازی کرد و برای آن نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در جشنواره فیلم فجر شد.

آی سینما درگذشت این هنرمند پیشکسوت را به خانواده و بازماندگانش و جامعه هنری کشور تسلیت می‌گوید.

9410