محمد علی سجادی که این روزها فیلم «تمرین برای اجرا» به کارگردانی او در گروه هنر و تجربه اکران شده در تازهترین گفت و گوی خود انتقادات تند و تیزی به وضعیت سینما کرده است. این کارگردان 59 ساله که یکی از معدود کارگردانان ایرانی است که آثار زیادی در حوزه جنایی-معمایی ساخته از برخورد عجیبی که مدیران سینمایی دولت قبل در دهه شصت با او کرده بودند هم صحبت کرده است.
سجادی که در دو مقطع دهه شصت و نیمه دوم دهه هفتاد تا اوایل دهه هشتاد سالهای پرکاری را پشت سر گذاشته بود و به طور میانگین سالی یک فیلم ساخته بود در نیمه دوم دهه هشتاد ناگهان بیکاری به سراغش آمد و در طول یک دهه گذشته تنها یک فیلم سینمایی ساخته است. او معتقد است هر کارگردانی به مسائل حاد اجتماعی که نسبتی هم با واقعیت های جامعه پیدا میکند در کارهایش توجه کند چندان مورد توجه قرار نمیگیرد و او هم به همین معضل دچار شده: «وقتی ما در شرایط طبیعی، دموکراتیک و انسانی زندگی نمیکنیم دو حالت پیش میآید، یکی اینکه حذف شوی و دیگر اینکه بالا بروی. عدهای در این شرایط اوج میگیرند چرا که با سیاست رسمی کشور همسو میشوند. متاسفم که این تقسیمبندی را میکنم چون همیشه سعی کردم از چنین دستهبندیهایی بری باشم و به نفس سینما و ادبیات اکتفا کنم. اما متاسفانه این دستهبندیها وجود دارد. مثلا اگر «رنگ شب» را آقای فلانی که جزو برادران است، میساخت، حتما نوع دیگری با فیلم برخورد میکردند.»
سجادی در ادامه با اشاره به اینکه بخش عمدهای از بلبشوی فعلی در سینما به دلیل سیاست زده شدن آن است میگوید در وضعیت فعلی نمیتوان جلوی ورود سیاست را گرفت و در این شرایط هر کاری که یک کارگردان انجام دهد با نگاه سیاسی به آن دیده میشود: «روزهایی که با تعطیلی خانه سینما مصادف شد، عده زیادی گفتند شما دارید سیاسی کاری میکنید. خب اینکه عدهای خانه سینما را تعطیل کردند وقتی میخواهی بپرسی چرا تعطیل کردند، داری کار سیاسی انجام میدهی. یا اینکه میخواهی بگویی آقای ارشاد چرا فیلم من را توقیف کردی ناخودآگاه در یک میزانسنی قرار میگیری که صنفی بودن معنی ندارد. شما به عنوان شهروند در حال حاضر نمیتوانی اعتراض کنی. من الان دارای سندیکا نیستم که بگویم فلان مشکل برایم پیش آمده. خود به خود در موقعیتی قرار میگیری که با مشکلت سیاسی برخورد میشود.»
کارگردان «رنگ شب» میگوید در چنین شرایطی خیلیها موجسواری میکنند: «آنها میدانند درباره برخی موضوعات نباید حرف زد، اما دربارهاش حرف میزنند که جلوی فیلمشان را بگیرند. من به دوستان حوزه هنری گفتم شما وقتی جلوی نمایش یک فیلمی را میگیرید اپوزیسیون درست میکنید. این یعنی ما در یک وضعیت طبیعی نیستیم و عدالتی هم وجود ندارد. شما به یکسری میگویید حق داری و به یک عده هم میگویید حقی نداری. چون آنها جزو ما هستند و شما جزو ما نیستید. پس خیلی وقتها بحث مسائل اجتماعی مطرح نیست.»
سجادی با اشاره به اینکه بارها پیشآمده با تهیهکنندهای درباره طرحی حرف زده و دو روز بعد آن تهیهکننده جواب سلامش را هم نداده درباره وضعیت پخش و اکران «تمرین برای اجرا» میگوید:«اگر من «ایستاده در غبار» را ساخته بودم حتما «تمرین برای اجرا» پخشکننده قویای داشت. نمیخواهم بد کسی را بگویم و به نظرم همه حق کار کردن دارند. حتی جمال شورجه هم رابطهاش با من کارد و پنیر است، به نظرم باید فیلمش را بسازد. مسعود دهنمکی باید فیلم بسازد، اصغر فرهادی و مهرجویی هم باید فیلم شان را بسازند. این میشود آن فضای طبیعی که متاسفانه وجود ندارد. بنیاد فارابی برای ساخت «تمرین برای اجرا» به من وام داد دستش هم درد نکند اما این وامی است که به همه فیلمسازان میدهند. نگفتند چون شما روی شاهنامه کار میکنی و سی سال تحقیق کردی امکان ویژهای به تو میدهیم. آقایی تصمیم میگیرد فیلمی مذهبی بسازد و به حسابش 100 میلیون واریز میکنند.»
اما سجادی پس از نام بردن از جمال شورجه خاطره عجیبی از سختیهای کارش در اواخر دهه 60 ذکر میکند، خاطرهای که یک جز جمال شورجه یک نفر سرشناس دیگر هم در آن حضور دارد، جواد شمقدری رئیس سابق سازمان سینمایی:«سال 67 آقایان شورجه، شمقدری و رحیمی پور پروندهای با نام سلمان رشدی وطنی برای من درست کردند و گفتند شما در فیلم «چون باد» قرآن فروختید و در دهه 60 هی مرا تراشیدند و آنقدر منزوی و خستهام کردند که شش سال خانهنشین شدم. بعدها سر بسته شدن خانه سینما شورجه به من گفت آن سالها عقیدهام را گفتم شما چرا ناراحت شدی؟ من گفتم چرا شما میتوانی عقیده ات را بگویی و من نباید بگویم؟ موضوع سر این است. جالب است که بعد از 25 سال دوباره همان حرفها را میزد. من هم به او گفتم بعد از 25 سال همانقدر متحجرانه فکر میکنی. کاری که من سر فیلم «چون باد» کردم که آقای مسجدجامعی در مطلبی به آن اشاره کرد، شما الان در سینمای میرکریمی و فرهادی میبینید.»
البته به نظر میرسد در دوران مدیریت شمقدری در سینمای ایران این رفتار به شکل دیگری برای سجادی اتفاق افتاده: «خیلی وقتها شرایط تولید فراهم نمیشود. بعضی فیلمنامهها هم دچار ممیزی شدند. مثلا در دوران آقای شمقدری فیلمنامه دادم و رد شد و اصلا اجازه ندادند کار کنم. یک بار هم که در دوران آقای شمقدری از من دعوت کردند فیلم بسازم فیلمنامهای در اختیارم گذاشتند که ترجیح دادم نسازمش. فقط میخواستند بگویند سجادی زمان ما هم فیلم ساخته است.»
سجادی در پایان صحبتهایش درباره وضعیت سینما در دولت یازدهم معتقد است یک سری چرخشهایی صورت گرفته که آدمها بتوانند کارشان را بکنند اما در ماهیتش تغییری داده نشده است:« کتاب من با 100 مورد اصلاحیه بعد از 12 سال درآمده و این یعنی چرخش یا در مدیریت فارابی شرایطی فراهم شده که من بعد از سالها بتوانم فیلمم را بسازم اینها اتفاقات خوبی است. اما اینطوری نیست که اگر بفهمند روی موضوعی متمرکز شدهای، دستت را بگیرند و کمکت کنند. این در حالی است که اگر سوژه حکومتی و تبلیغاتی داشته باشید حمایت میشوید. ما یک بخش خصوصی داریم که دمش به دم دولتیها چسبیده و درست زمانی که میخواهد پولشویی کند سراغ سینما میرود. من مخالفتی با تنوع فیلمها و ژانرها ندارم، مشکل این است که «تمرین برای اجرا»ی من باید برود در سینمایی که آقای حاتمیکیا با بودجه هفت میلیاردی در آن فیلم میسازد. بعد هم فیلم من در جشنواره کنار این فیلمها قرار بگیرد. در حال حاضر امکانات یک فیلم اولی از من بیشتر است.»
9411