آی سینما: جمال شورجه در تولید سریال «یوسف پیامبر» به عنوان مشاور در کنار فرج‌االله سلحشور حضور داشت، سریالی که در آن از کلاه‌گیس برای زنان استفاده شده بود. این کارگردان با توجه به حاشیه‌هایی که برای فیلم «کاناپه» ساخته کیانوش عیاری به وجود آمده است نظرات جالبی درباره استفاده از کلاه‌گیس داده؛ به گفته او فضای داخلی فیلم‌ها برای مردم جا افتاده و هیچ مخاطبی با دیدن حجاب شخصیت‌های زن در خانه و میان محارم نعجب نمی‌کند.
بعد از کنار گذاشته شدن فیلم آخر کیانوش عیاری «کاناپه» از جشنواره فیلم فجر، مسئله استفاده از کلاه‌گیس در فیلم‌های سینمایی حاشیه‌ساز شده است. جمال شورجه به تازگی در گفت‌وگو با صبا در این‌باره اظهار نظر جالبی کرده است. به گفته او در طی 35 سالی که از انقلاب می‌گذرد نحوه پوشش و حجاب بازیگران مورد توجه مردم بوده و نباید به بهانه‌های مختلف اهمیت این مسئله نادیده گرفته شود.
شورجه در بخشی از صحبت‌هایش کیانوش عیاری را خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: «دوست فیلمساز ما باید به قوانین شرعی و عرفی جامعه پایبند باشد و به‌بهانه سینمای رئال و درام پردازی به سراغ مسائلی حاشیه‌ای مانند استفاده از کلاه‌گیس نرود. نحوه پوشش بازیگران سینما و حجاب خانم‌ها در فضای داخلی فیلم‌ها دیگر سال‌هاست که برای مردم جاافتاده است و هیچ مخاطبی با دیدن حجاب شخصیت‌های زن در داخل خانه و میان شخصیت‌های محارم تعجب نمی‌کند تا مجبور شویم برای واقعیت‌گرایی سراغ کلاه‌گیس برویم.»
او انتقادش به این اتفاق را شدیدتر ادامه می‌دهد و می‌گوید: «بسیاری از فیلمسازان به این دلیل که قصه مناسبی برای مطرح‌کردن ندارند و آثارشان دارای مشکلاتی برای بیان است سراغ ابزاری برای جبران می‌روند. در حالی که مشکل سینمای ایران قصه‌پردازی درست و رسیدن به ابزار درام است. از این نظر فیلمسازان به‌جای این که دنبال مسائلی نامناسب مانند کلاه‌گیس بروند باید سعی کنند به‌دنبال ساخت فیلمی خوب برای مردم باشند و از هرگونه مسائلی که منجر به ناهنجاری در جامعه می‌شود، دوری کنند.»
این کارگردان در قسمت دیگری از صحبت‌هایش درباره استفاده از کلاه‌گیس در آثار سینمایی این‌طور توضیح می‌دهد: «براساس آن چیزی که من می‌دانم به لحاظ شرعی استفاده از کلاه‌گیس برای خانم‌های بازیگر احکامی دارد و همراه با ممنوعیت‌هایی است. جدا از مسائل شرعی باید دانست که استفاده از کلاه گیس در فیلم‌های سینمایی می‌تواند تبعات نامناسبی در نگاه مخاطبان داشته باشد، چون گاهی تفکیک میان استفاده از کلاه گیس و موی واقعی برای مردم مشکل است و حتی گلاه‌گیس می‌تواند به‌عنوان موی واقعی در ذهن مردم بنشیند.»
شورجه در ادامه پیشنهاد عجیبی درباره کنترل فضای آثار سینمایی نیز داده است: «در ثانی چگونه می‌توان این مسئله را در هنگام فیلمبرداری کنترل کرد؟ مگر این که مانند آثار تلویزیونی برای فیلم‌های سینمایی هم ناظری به کار بگیریم! با توجه به حجم تولیدات سینمایی این نوع نظارت عملی نیست و خیلی اتفاقات ناگوار در پشت صحنه فیلم‌ها به جود می‌آید که دیگر قابل کنترل نخواهد بود.»
او مثالی از استفاده از کلاه‌گیس در یک فیلم برای گوهر خیراندیش می‌آورد و ادامه می‌دهد: «حتی در صورت استفاده از کلاه‌گیس باید موی بازیگران کاملا کوتاه باشد و یا از محافظی استفاده شود چون بازیگران کلاه گیس را برمی‌دارند و نحوه نمایش آن مشکل‌ساز می‌شود! مثلا ما در فیلمی مجبور شدیم برای خانم گوهر خیراندیش از کلاه‌گیس استفاده کنیم اما در زیر کلاه گیس هم از پوسته‌ای محافظ استفاده کردیم تا مشکلی وجود نداشته باشد.»
شورجه معتقد است باید مراجع فقه و عالمان دینی در این قضیه ورود پیدا کنند و مسئولان سینمایی مراقب باشند تا از ناهنجاری‌ها در سینما جلوگیری شود زیرا به‌طور حتم نحوه پوشش و حجاب بازیگران مسئله‌ای مهم در جامعه است و فیلمسازان ملزم به رعایت آن هستند.
9413
