با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، وعده‌ای که در مناظرات انتخاباتی نسبت به بازگشایی خانه سینما داده بود، در تابستان سال 92 با حضور حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی اجرایی شد و بازگشایی «خانه سینما» اولین وعده محقق شده دولت جدید نام گرفت. حالا به نظر می‌رسد که با رفع توقیف چند فیلم، بخشی دیگر از مطالبات اهل سینما نیز قرار است محقق شود.
ایوبی طی دو سال گذشته نشان داده که می‌کوشد فضای آرام و پرهیز از چالش با افراد و گروه‌ها و نهادهای بیرونی را بر سینما حاکم کند و در سکوت بخشی از برنامه‌های خود را پیش ببرد. ظاهراً یکی از این برنامه‌ها، فراهم کردن امکان نمایش فیلم‌هایی است که در دوره‌های گذشته به هر دلیل مجوز نمایش نگرفته بودند. سی و دومین جشنواره فیلم فجر فرصت مناسبی بود که مدیریت فعلی سینما این ایده را به آزمایش بگذارد.
«قصه‌ها» و «خانه پدری» در جشنواره سی و دوم فیلم فجر به نمایش درآمدند. «قصه‌ها» در بخش سودای سیمرغ و «خانه پدری» در بخش خارج از مسابقه به نمایش درآمدند. اما اتفاقاتی که برای اکران عمومی این دوفیلم افتاد با یکدیگر متفاوت بود.
«خانه پدری» در گروه هنر و تجربه برای افراد بالای شانزده سال به نمایش درآمد و آنچنان در روز اول با استقبال مواجه شد که سینماداران را مجاب به اکران در سانس های فوق‌العاده کرد. همه‌چیز برای «خانه پدری» خوب بود که ناگهان خبر پایین کشیده شدن آن بر اثر فشارهای بیرونی پس از یک روز اکران محدود منتشر شد و یکی از کوتاه‌ترین نمایش‌های عمومی به «خانه پدری» تعلق یافت.
اما «قصه‌ها» ساخته رخشان بنی اعتماد اوضاع بهتری نسبت به «خانه پدری» داشت. این فیلم از اواسط خرداد به اکران عمومی در آمد و تا به امروز هم فروش نسبتاً خوبی داشته است. به‌علاوه حضور بنی‌اعتماد در برنامه «هفت» و روی آنتن زنده تلویزیون نشان داد بخشی از حساسیت‌ها نسبت به فیلم‌ها و فیلمسازان کاذب است.
اما فیلمی که شاید کارگردان اش هم به اکران آن امید نداشت «از رییس‌جمهور پاداش نگیرید» کمال تبریزی بود. فیلمی  که بعد از 6 سال توقیف از سوم تیر به نمایش درآمده است. این فیلم که بیشتر با عنوان «پاداش» شناخته می‌شد، به دلیل شوخی با موضوع‌های سیاسی امکان نمایش نیافته بود.
فیلم «گس» اولین کار سینمایی کیارش اسد زاده هم بعد از چهار سال توقیف از پانزده خرداد امسال به نمایش درآمد. فیلمی که دلیل توقیف آن هیچگاه مشخص نشد. «پرویز» ساخته مجید برزگر هم که در دولت قبل امکان نمایش نداشت، سال ۹۳ در گروه هنر و تجربه به نمایش عمومی درآمد.
فیلم‌های دیگری هم هستند که به دلایل متفاوت در محاق‌اند و حتی نمونه‌ای مانند «عصبانی نیستم» که در دوران مدیریت ایوبی ساخته شده، همچنان اجازه نمایش ندارد. با توجه به فشارهایی که در حوزه‌های متفاوت به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد می‌شود، به نظر می‌رسد نمایش پنج فیلم توقیف‌شده در دو سال اخیر می‌تواند امیدوار کننده باشد و در صورت تداوم فضای آرامش و رفع سوءتفاهم‌ها، امکان دیده شدن فیلم‌های دیگری را هم ایجاد کند.
 
کد خبر:9412