منوچهر محمدی تهیه کننده با سابقه سینما مهم ترین مشکل اصلی سینمای ایران را که باعث توقیف فیلم‌ها میشود در نظر گرفتن مصلحت‌ها عنوان می‌کند. او معتقد است در کنار ضوابط و قوانینی که در شورای پروانه نمایش هست، مصلحت‌ها و عبارت‌هایی در مورد رد شدن از خطوط قرمز وجود دارد که باعث میشود مدیران در مورد فیلم‌های سینمایی اعمال نظر سلیقه‌ای کنند.
منوچهر محمدی با اشاره به صحبت‌های اخیر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی برتلاش برای به حداقل رساندن فیلم‌های مشکل‌دار و اکران نشده، به ایسنا گفت: «قطعا این صحبت‌ها به عنوان آرزو و ایده‌آل یک مدیر ارشد حوزه فرهنگ می‌تواند برای اهالی سینما نوید بخش باشد، از این حیث که سازوکارهای پیش بینی شود تا میزان آثار تولیدی یا فیلم‌هایی که به مشکل برمی‌خورند به حداقل برسند.»
او همچنین درباره دلایلی که باعث توقیف یک فیلم سینمایی میشود، گفت: «اما به نظرم با تجربه سی و چند ساله در حوزه سینما مساله به همین سازوکارها برمی‌گردد. لیست بلندبالایی که از فیلم‌های توقیف شده در این سال‌ها منتشر شده، حکایت از یک مشکل بنیادین دارد و آن هم این است که در کنار ضوابط و قواعدی که در آیین‌نامه پروانه نمایش آمده یک حاشیه دیگر هم داریم که اصطلاحا به آن «مصلحت» گفته میشود و مشکل اصلی حوزه سینما و شاید حوزه‌های دیگر به این مبحث درک و فهم از موضوع مصلحت برمی‌گردد.»
محمدی در ادامه می‌گوید: «اخیرا مکرر عبارت‌های «رد شدن از خط قرمز» یا «حرکت کردن در کنار خط قرمز» یا «بازی با خط قرمز» را به عنوان القاب و عناوینی که به فیلم‌ها داده میشود، شنیده‌ایم. به نظرم آنچه اهمیت دارد اصولی است که در پروانه نمایش قید شده که اگر فیلمی به آن حوزه‌ها ورود کند و آن‌ها را مورد خدشه قرار دهد طبیعتا براساس آیین‌نامه پروانه نمایش می‌بایست با آن فیلم برخورد شود، اما این لیست بلندبالا و تجربه سالیان نشان داده که ما بیشتر با مصلحت و تشخیص و سلایق مدیران در حوزه سینما مواجه بوده‌ایم.»
تهیه‌کنده فیلم‌های «مارمولک»، «بازمانده»، «طلا و مس» و «ارتفاع پست» درباره ترکیب اعضای شورای پروانه نمایش معتقد است: «شاید می‌بایست یک شورای پروانه نمایش ایده‌آل که هم تکلیف دولت و حاکمیت و هم فیلمسازان را روشن کند، داشته باشیم؛ شورای پروانه نمایشی که به مثابه یک دادگاه عادلانه به فیلم‌ها نگاه کند و وارد حوزه نیت‌خوانی یا تفسیر یا تأویل فیلم‌ها نشود، یعنی اگر فیلمی با یکی از بندهای ذکر شده در آیین‌نامه مغایرت جدی و غیرقابل اصلاح داشت به طور طبیعی نمی‌تواند پروانه نمایش بگیرد، اما اگر بخواهیم فکر کنیم که غیر از بندهایی که در پروانه نمایش قید شده بنا به تشخیص و فهم مدیران یا اعضای شورای پروانه نمایش موارد غیر قابل تعریف شده دیگری را به عنوان ضوابط ممیزی، می‌توانیم در نظر بگیریم تا ابد شرایط به همین گونه خواهد بود که تا الان بوده است.
محمدی در پایان یادآور شد: «خود من در این موضوع تلخ‌ترین خاطره‌ای که از این گونه تفسیرها، تحلیل‌ها و سوءبرداشت‌ها دارم به فیلم «بازمانده» ساخته درخشان مرحوم سیف‌الله داد برمی‌گردد که یک سال به طور غیررسمی توقیف شد و در دوره مدیریت بعد پروانه نمایش گرفت و با استقبال هم روبرو شد. این فیلم که کماکان از افتخارات سینمای ایران به لحاظ هنری و مضمونی شناخته میشود به دلیل مسئله حجاب و با توجه به نظر مدیر وقت یک سال نمایش داده نشد. البته از این دست موارد در سینمای ایران کم نداشته‌ایم که دچار سوءبرداشت یا سو فهم شده‌اند.»
9412
