آی سینما: پدرو آلمادوار فیلمساز مولف اسپانیایی در مصاحبه اخیرش با ایندی وایر گفته دلش برای فیلمبرداری سر صحنه لک زده اما از طرفی، فیلمبرداری دیجیتال هیچ جذابیتی برایش ندارد. آلمادوار که امسال به عنوان تهیهکننده درام تاریخی «زاما» نماینده آرژانتین - برای شرکت در رقابت اسکار خارجی زبان - حضور دارد به بهانه تولید این فیلم با ایندی وایر گفتوگویی ایمیلی داشته است. کارگردان 68 ساله مینویسد: «هنوز هم به اندازه اولین فیلمی که کارگردانی کردم عاشق و هیجانزدهام. نویسندگی و کارگردانی فیلم همچنان مهمترین تجربههای زندگی من هستند.»
آلمادوار در ادامه ایمیلش نوشته است: «اگرچه به جز این، همه چیز تغییر کرده است، به ویژه شیوه نمایش فیلمها. امروزه، افراد میتوانند به شیوههای بسیار متفاوتی فیلم و سریال تماشا کنند.» این نخستینبار نیست که کارگردان کهنهکار اسپانیایی موضوع شیوه نمایش فیلمها را پیش میکشد و مورد خطاب قرار میدهد.
آلمادوار که ریاست هیات داوری هفتادمین جشنواره فیلم کن را بر عهده داشت، در نشست خبری این هیات درباره ارزش تماشای فیلم روی پرده حرف زد و این که از نظر او فیلمهایی که پخششان بر عهده سرویس آنلاین نتفلیکس است و در بخش رقابتی کن حضور دارند استحقاق دریافت جایزه ندارند چون قرار نیست روی پرده سینما دیده شوند.
او بعدتر توضیحات شفافتری در این زمینه ارایه کرد و گفت اما همچنان بر اهمیت تجربه تماشای فیلم در سالن سینما اصرار میورزد. اما مشکلات آلمادوار با پیشرفتهای فناورانه سینما به همین جا منتهی نمیشود. او با استفاده از دوربین فیلمبرداری دیجیتال شدیدا مشکل دارد؛ تا جایی که نسبت به نتیجه نهایی آخرین فیلمش «خولیتا» ابراز نارضایتیاش را به طور علنی اعلام کرده بود. او بعد از اکران فیلم اخیرش در مصاحبه با نشریه نیویورکر گفته بود: «رنگهایی سر صحنه وجود داشت ... که من هرگز نمیتوانستم با دوربین دیجیتال آنها را به تصویر بکشم.»
فیلمساز برنده اسکار در اینباره توضیح میدهد: «در اسپانیا، شما دیگر نمیتوانید به شیوه آنالوگ فیلم ضبط کنید چون هیچگونه امکاناتی برای کار به این شیوه باقی نمانده است. سینمای دیجیتال امکانهای خارقالعادهای را در اختیار سینماگران قرار میدهد اما روی رنگپردازی تاثیر میگذارد و از عمق تصویر میکاهد.»
آلمادوار همچنین نسبت به یافتن سرمایهگذار و منابع مالی برای فیلمسازی در بازار کنونی ابراز نگرانی کرده است. او در توضیح لزوم حمایت از فیلمسازانی همچون لوکرسیا مارتل کارگردان فیلم آرژانتینی «زاما» درباره موفقیت کارگردانان مختلف در طول تاریخ سینما بحث میکند. آلمادور عقیده دارد: «بعید میدانم ساخت فیلمهایی مانند سینمای دهه 1960 اروپا امروزه امکانپذیر باشد. گودار، برگمان، آنتونیونی، پازولینی، هرتسوک و ... متاسفم که چنین کسانی برای یافتن تهیهکننده و نمایشدهنده فیلمهاشان برای این که به دست مخاطب برسد تا این اندازه با مشکل روبرو بودهاند.»
او در پایان صحبتهایش درباره تهیه و تامین سرمایه فیلم «زاما» گفته است: «با احترام به مارتل، باید بگویم با حمایت از او، من در واقع از فیلمهای هنری حمایت میکنم و دارم کمک میکنم عشاق تشنه سینما بتوانند در این دوران دوستنداشتنی و بحرانی دوام بیاورند.»
9414