هفته‌ای که گذشت، کشور در ترافیک و حاشیه و اختتامیه‌بازی و بی‌پولی بود. گزارش وضعیت کنونی کشور را بدون ارزش‌گذاری توصیفی سربسته خواهیم گفت و سپس همگی محل را در سکوت ترک خواهیم کرد.
۱. ابراهیم حاتمی‌کیا، فیلم‌ساز، مبارز و مفتخر معاصر، در اختتامیه #جشنواره خودش را فیلم‌ساز وابسته و متعهد و بلاکش دوستان خواند؛ وی در ادامه به کار برای بچه‌های #اوج و #جنگ تحمیلی افتخار کرد؛ در #این میان، تعدادی از منتقدان و آگاهان چیزهایی افزودند که در #این مقال و مجال نمی‌گنجد.
۲. شایعاتی مبتنی بر #این که داورها به خاطر حفظ روحیه منصفانه و همچنین حفظ سلامتی روحی و جسمی، فیلم #لاتاری را ندیدند، بار دیگر حادثه آفرید... که بماند برای بعد؛ به صدرعاملی و طائرپور و خود شما هم بگو ادامه ندهید.
۳. به برکت و محبت شبکه‌های اجتماعی، بچه‌های درگیر در انواع قضایای مالی، کاری، سینمایی، سیاسی، مذهبی، افشاگری، حقوقی، سامسونگی، المپیکی، برجامی، از خجالت هم درآمدند و در ایران و جهان، پرونده‌سازی و یادآوری و هشدار موج می‌زند.
۴. سایت مشکوک آی سینما در بخشی از یک گزارش خبری آورده است: «حرف‌های رئیس سازمان سینمایی در برنامه «سینمادو» درباره برنامه جامع، تعریف دوباره از سینما و اولویت نداشتن سرگرمی سازی یادآور سیاست‌های سینمایی دهه ۱۳۶۰» است. ما راست‌ش متوجه نشدیم رییس سازمان سینمایی چه چیز دیگری باید بگوید؛ #مصلحت را رفقا فراموش می‌کنند انگار.
۵. مرضیه برومند در اظهاراتی جلوی دوربین، بحث‌ها، خاطرات و چندش‌هایی را درباره #حجاب مطرح کرد؛ که خب، بگذریم.
۶. از مجید مجیدی اطلاع زیادی در دسترس نیست.
۷. متاسفانه جوایز به‌اصطلاح #اسکار همچنان در جهان مطرح است؛ مسئولان پس از پیدا کردن اصغر #فرهادی و اطلاع از دلیل واقعی درگذشت مرحوم عباس #کیارستمی، جوایز خارجی را جمع‌آوری کنند. ممنونم.
