آی سینما: این چیزی که به اسم تیزر فیلم «تگزاس» منتشر شده، حتما به گیشه رونق می‌دهد. اگر نوروز 97 اکران شود، ارقام میلیاردی را احتمالا مقابل نامش می‌بیند. هیچکس از رونق گیشه ناراحت نمی‌شود و سینمای جریان اصلی همه‌جای دنیا قرار است مردم را سرگرم کند. اما در آن «همه‌جای دنیا» دستگاه سانسور اینطور دوگانه عمل نمی‌کند که در ایران.
آقایان محمدمهدی حیدریان، ابراهیم داروغه زاده و اعضای محترم شورای پروانه نمایش بد نیست به این سوال‌ها پاسخ دهند که چرا چهار دهه بعد از پیروزی انقلاب، رقص و آواز و «بشکن و بالا بنداز» در هرجور محصول سینمایی کمدی مجاز است، اما هرنوع انتقاد اجتماعی، نمایش واقعیت در قالب دراماتیک یا اساسا حرف و اکت جدی در سینما زیر تیغ تیز سانسور می‌رود؟ مگر اصطلاح «حرکات موزون» تاسیس نشد تا خدای ناکرده کسی واژه «رقص» را به زبان نیاورد؟ مگر این حرکات موزون یا رقص سال‌ها مصداق مفهوم «ابتذال» نبود؟ حالا چه شده که آن ابتذال سابق –که البته چماق اشتباه بود بر سر جذب مخاطب- مجاز است و در عوض هرگونه جدیت به شکل بالقوه غیرمجاز شمرده می‌شود و شمشیر «توقیف» منتظر است تا گردنش را بزند؟
عملکرد دستگاه ممیزی سینما حالا فرمولی ساخته که سینمای محافظه‌کار ایران بر اساس آن پیش می‌رود: هرچیزی مجاز است مگر آن که جدی باشد یا هرچیزی مجاز است به شرط آن که کمدی باشد!
9410
.jpg "اعتراض منیژه حکمت به وضعیت اکران «جاده قدیم» و واکنش مسئولان")
